Tuesday, May 13, 2014

12.Μια αντίθεση


Στη μία πλευρά του κεντρικού δρόμου συγκροτήματα 'ενήλικης διασκέδασης'. Νεαρές συνήθως κοπέλες εκδίδονται σε μασατζίδικα, στριπτιτζάδικα και μπάρ . Κάποιες άλλες κάνουνε πιάτσα ή τριγυρνάνε στους γύρω σοκάκια , ελπίζοντας να βρούνε κάποιον πελάτη .
 Στην απέναντι πλευρά του δρόμου μια γειτονιά γεμάτη με ξενοδοχεία , εστιατόρια και μαγαζιά που απευθύνονται σε τουρίστες απ τη Μέση Ανατολή . Αραβικά ονόματα, αραβικό φαγητό, ναργιλέδες, διακόσμηση που λες και βγήκε απ' τις χίλιες και μια νύχτες. Οι τουρίστες - που συνήθως ταξιδεύουν σε γκρούπ τριών ή τεσσάρων - αράζουν σε φαγάδικα και σε καφέ , και σκοτώνουν την ώρα τους περιμένοντας να βραδυάσει λίγο για να επιδοθούνε στο κυνήγι γυναικών ,που ήδη έχουν αρχίσει να τρώνε με τα μάτια ,μιας που , όπως είναι φυσικό, οι δυο πλευρές , τα μπάρ και η αραβική γειτονιά , κάπου 'συναντιούνται'.
Σε μερικές περιπτώσεις βλέπεις και ζευγάρια , μουσουλμάνους άντρες που αποφάσισαν να έρθουνε ως εδώ με τις συζύγους τους. Εκείνοι πιο χαλαροί ,να χαζεύουν τα φώτα και τη δράση τριγύρω. Εκείνες πιο μαζεμένες ,με τα μάτια κάπως χαμηλωμένα, να ασχολούνται κυρίως με το τι θα αγοράσουν, φορώντας στο κεφάλι τις χαρακτηριστικές τους μαντήλες. Κάποιες άλλες να είναι σκεπασμένες απ' την κορφή ως τα νύχια με μαυρες μπούργκες που αφήνουν μόνο τα μάτια ακάλυπτα ,κι αυτά πίσω απο βέλο!
Μία τέτοια γυναίκα παρατηρούσα τις προάλλες. Περπατούσε σκυφτή δίπλα απ'τον άντρα της , κρατώντας κάτι τεράστιες σακούλες με ψώνια, μέχρι που το βλέμμα της διασταυρώθηκε για λίγο με εκείνο ενος κοριτσιού που ντυμένο μ' ενα τοσοδούλικο μίνι, με ολο το μπούστο έξω, ψηλοτάκουνα και βαμμένο σα λατέρνα , πήγαινε προφανώς στη δουλειά του σε κάποιο μπάρ. Το κορίτσι την κοίταζε κι αυτό με απορία. Τί να σκέφτονταν άραγε η μία για την άλλη ;
Η κοπέλα της νύχτας άραγε έβλεπε την άλλη ως ανθρώπινο ον ή μήπως σαν ενα παράξενο φάντασμα ; Άραγε τη λυπόταν ή μήπως τη ζήλευε έτσι που περπατούσε αόρατη ,προστατευμένη απ΄τα βλέμματα, έχοντας εναν άντρα δίπλα της που  της εχει εξασφαλίσει μια άνετη ζωή μέχρι το τέλος ;
Και η γυναίκα  μέσα στη μαύρη μπούργκα τί να σκέφτονταν άραγε βλέποντας την πιθανόν  συνομηλική της να περπατάει έτσι 'γυμνή' μέσα στο δρόμο Ένιωθε άραγε αηδία και φρίκη ή λύπηση ; Ή μήπως ένιωθε κι αυτή ζήλεια για μια ελευθερία που ούτε στα πιο τρελά της όνειρα δεν θα μπορούσε να έχει ;
Η μία θα περνούσε το βράδυ της με το άγχος να την κεράσουν πολλά ποτά ωστε να πάρει ποσοστά , να είναι χαμογελαστή και ελκυστική, να την διαλέξει κάποιος ωστε να βγεί το μεροκάμματο. Μετά, ανακούφιση αλλά και δυο ώρες μαρτυριού : οι πελάτες είναι συνήθως μεσήλικες , χοντροί και αποκρουστικοί και θέλουνε τα πάντα στο κρεβάτι συμπεριλαμβανομένων 'παθιασμένων' φιλιών. Όταν όμως τελειώσει κι αυτό , καιρός για βόλτες με φίλες, καλό φαγητό , ποτό και διασκέδαση μέχρι πρωίας, με μια μικρή αγκίθα στην καρδιά οτι σύντομα θα ναι πάλι άφραγκη. Τα χρόνια περνάνε γρήγορα , νιώθει πως ζει και  περνάει καλά, όμως το μέλλον τη φοβίζει.
Η άλλη θα επιστρέψει στο πολυτελές ξενοδοχείο της. Ο αντρας της θα βγεί σύντομα έξω να τσιλιμπουρδίσει ,χωρίς να της δώσει τον παραμικρό λογαριασμό, κι εκείνη θα μείνει μόνη κι ελευθερη να ξεφορτωθεί τη μπούργκα ,που την έκανε να σκάει απ'τη ζέστη ,και να δοκιμάσει τα ακριβά ρούχα που αγόρασε προηγουμένως. Γεμίζοντας τη μπανιέρα μ' ενα απαλό αφρόλουτρο θα βυθιστεί στο νερό ξέγνοιαστη απο οικονομικα προβλήματα. Η ζωή της αναμένεται να μην έχει την παραμικρή δυσκολία : την περιμένουν μια σειρά απο παιδιά και εγγόνια, κι αυτό θα ναι το καθήκον, η χαρά και η σκλαβιά της.


Monday, May 12, 2014

11. Αστυνομία


Γενικά ο κόσμος δεν συμπαθεί τους αστυνομικούς (και) εδώ. Πέρα απο αγενείς και αλλαζόνες , είναι εύκολο να δείς πόσο διεφθαρμένοι είναι , πόσο αφήνουν ανενόχλητους τους μπροστά στα μάτια τους παρανομούντες ,αρκεί να χουν εισπράξει το παχυλό μερτικό τους απ' την παρανομία.
 Συχνά οι νόμοι σ΄αυτο το μέρος της γης, καταντούν ενα κακόγουστο αστείο . Μοιάζουν σαν να υπάρχουνε μόνο και μόνο για να βγάζουνε κάποιοι χρήματα υπο τον φόβο της επιβολής τους και ως αναγκαία σύμβαση : ακόμα κι αν αυτοί δεν τηρούνται στην πραγματικότητα, το κράτος καθρευτίζει σ' αυτούς την δημόσια εικόνα του , που πότε μπορεί να ναι μοντέρνα και να καταναλωθεί απ' το διεθνές κοινό, πότε συντηρητική για να υπερασπιστεί τις τοπικές αξίες που ,στο φαντασιακό και μόνο των πολιτών ,θεμελιώνουν την κοινωνία και το έθνος.
Ο φόβος που ανέφερα πρίν είναι γενικά μια άλλη λέξη κλειδί που εξηγεί την αντιπάθεια για τους αστυνομικούς σ' όλα τα μήκη και πλάτη του πλανήτη . Ο αστυνομικός όπως και νάναι πάντοτε βγαίνει κερδισμένος: όταν δεν παρανομείς φοβούμενος τις συνέπειες ,σε ελέγχει απόλυτα κρατώντας σε σκλαβο του, δεμένο χειροπόδαρα μ' ενα αόρατο σκοινί. Όταν πάλι παρανομείς ,ζεις με το φόβο της ημέρας που ο αστυνομικός θα σε βάλει στο χέρι ασκώντας πάνω σου μια θεσμοθετημένη βία. Επιπροσθέτως ζεις και με εναν τρίτο φόβο : μήπως , ξεπερνώντας τα 'δικαιολογημένα' όρια της εξουσίας του, σε βλάψει ,επειδή π.χ δεν του άρεσε η φάτσα σου, ακόμα κι αν ήσουν απόλυτα νομοταγής.
Οι αστυνομικοί εδω - όσο κι αν σιγά σιγά ο τόπος εκμοντερνίζεται και μερικά πράγματα έπαψαν να γίνονται φόρα παρτίδα ,ενω η εξουσία αρχίζει να αφαιρείται απ' αυτούς που είναι κατώτεροι σε αξιώματα - μπορούν να εισπράττουν τα ποσοστά τους απο μικρά και μεγάλα μαγαζιά κάθε πρώτη του μηνός, να σπρώχνουν μέσω μεσαζώντων ναρκωτικά κονομώντας χοντρά ( συλλαμβάνοντας για τα μάτια του κόσμου πότε πότε μερικούς απ'τους ίδιους τους τους πελάτες) , να ανακαλύπτουν μικροπαρανομίες παντού και να τσεπώνουν μικροποσά εκβιάζοντας. Μερικοί απ' αυτούς, σε περιοχές επιρροής τους, μπορούν να τρώνε και να πίνουν τζάμπα οπουδήποτε θελήσουν ή να καβαντζώνουν ρούχα και πράγματα απο πάγκους χωρίς να πληρώσουν.
Εντούτοις , ο κόσμος αυτών που ασκούν την εξουσία και αυτών που την υπόκεινται δεν είναι πάντοτε αγεφύρωτος, και οι ίδιοι λόγοι που προκαλούν μίσος και αντιπάθεια κάλλιστα μπορούν να μεταβληθούν σε αιτίες ...συμπάθειας που οδηγούν σ' εναν ιδιότυπο συμβιβασμό των δύο πλευρών προς το κοινό συμφέρον . Ο αστυνομικός εδώ είναι μεν εκείνος που σου στερεί την ελευθερία της παρανομίας , είναι όμως ταυτόχρονα κι εκείνος που σε απαλλάσει απ 'την αμείλικτη αυστηρότητα των νόμων και το αναπότρεπτο της επιβολής τους. Παρανομώντας εδώ ξέρεις πως ακόμα κι αν σε πιάσουν στα πράσα , μπορείς στις περισσότερες των περιπτώσεων να ξεγλυστρήσεις πληρώνοντας. Μετά απ' αυτό ο αστυνομικός απο μπαμπούλας μπορει να μετατραπεί σε φιλαράκι και να πίνετε μαζί μπύρα χασκογελώντας, αρκεί βέβαια να μην είναι υπερβολικά άπληστος!