Μια φωτογραφία στ αριστερά σου- οδηγούν 'ανάποδα' εδώ- δίπλα απο το παράθυρο. Κοιτάζεις τον σημερινό άνθρωπο καθώς οδηγάει και τη συγκρίνεις : απο τότε που έπιασε το τιμόνι έχει γεράσει τόσο ,που λες πως τον χτύπησε κάποια αρρώστεια . Η εποχή που στηνόταν μπροστά στον φωτογραφικό φακό, τρία, πέντε, δέκα χρόνια πρίν , μια μακρινή ανάμνηση.
Άλλες φορές πάλι, ξεκάθαρα ,είναι άλλος αυτός που οδηγεί κι άλλο το εικονιζόμενο πρόσωπο που είχε πάρει κάποτε την άδεια ασκήσεως του επαγγέλματος και η φωτογραφία του βρίσκεται εκεί μαζί με το ονομά του στα αγγλικά κι ενα νούμερο.
Υποτίθεται όμως πως αυτό δε θα έπρεπε να σε νοιάζει : πιο πολύ σ απασχολεί που κάθε φορά το αυτοκίνητο κολλάει στην κίνηση.
Επιλέγει να ναι φιλικός. Κάνει πολλές χειρονομίες μιας και η γλώσσα είναι εμπόδιο κι όχι σύμμαχος. Αλλες φορές πάλι είναι σιωπηλός. Η φωτογραφία και ο ίδιος αρνούνται να πουν κάτι για τον χαρακτήρα του.
Το νούμερο στο ταξίμετρο ανεβαίνει αργά αργά εδώ. Καθώς το αυτοκίνητο κινείται ,τα διάφορα χαιμαλιά, που να κρεμασμένα στον καθρέφτη ,συστρέφονται. Στο παμπρίζ λουφάζουν μικροί πλαστικοί βούδες.
Στο μυαλό του οδηγού τί ; Ίσως η οικογενειά του σε μια άλλη πόλη. Το ταξίμετρο που δε λέει ν ανέβει. Η μέση του που πονάει. Το προσπέκτους του 'μασατζίδικου' που βρίσκεται τσαλακωμένο στην τσέπη του. Αν σε πείσει να σε πάει εκεί θα πάρει μια γενναία προμήθεια.
Κοιτάς πάλι τη φωτογραφία. Άλλωστε βρίσκεται όλη την ώρα μπροστά σου. Σου περνάει απ το μυαλό πως παρόμοιες φωτογραφίες εχουν στις ταυτότητες αλλά και στις κηδείες, στην τελευταία περίπτωση κάπως μεγενθυμένες . Σκέφτεσαι πως θα ταν περίεργο να χρησιμοποιούσαν -αλλά πόσο ταιριαστό!- όταν πεθάνει ο οδηγός , μέσα σ ενα τεράστιο κάδρο, αυτή την ίδια φωτογραφία κάρτα με το νούμερο απο κάτω, που τώρα κοιτάς.
Και ακόμα πιο περίεργο : όπως και μες το ταξί του η φωτογραφία της κηδείας του να ανήκει σε κάποιον άλλον, τα χαρακτηριστικά να μην ταιριάζουν διόλου με εκείνα του νεκρού, το σώμα του οποίου προετοιμάζουν για την καύση.
Η κίνηση χειροτερεύει αλλά κάποια στιγμή - άλλες φορές πιο γρήγορα, άλλες βασανιστικά αργά -φτάνεις στον προορισμό σου.
Το χαρτονόμισμα που αλλάζει χέρια: ο μοναδικός δεσμός που σε ένωσε με τον ευκαιριακό οδηγό σου.
No comments:
Post a Comment