11. Αστυνομία

Γενικά ο κόσμος δεν συμπαθεί τους αστυνομικούς (και) εδώ. Πέρα απο αγενείς και αλλαζόνες , είναι εύκολο να δείς πόσο διεφθαρμένοι είναι , πόσο αφήνουν ανενόχλητους τους μπροστά στα μάτια τους παρανομούντες ,αρκεί να χουν εισπράξει το παχυλό μερτικό τους απ' την παρανομία.
 Συχνά οι νόμοι σ΄αυτο το μέρος της γης, καταντούν ενα κακόγουστο αστείο . Μοιάζουν σαν να υπάρχουνε μόνο και μόνο για να βγάζουνε κάποιοι χρήματα υπο τον φόβο της επιβολής τους και ως αναγκαία σύμβαση : ακόμα κι αν αυτοί δεν τηρούνται στην πραγματικότητα, το κράτος καθρευτίζει σ' αυτούς την δημόσια εικόνα του , που πότε μπορεί να ναι μοντέρνα και να καταναλωθεί απ' το διεθνές κοινό, πότε συντηρητική για να υπερασπιστεί τις τοπικές αξίες που ,στο φαντασιακό και μόνο των πολιτών ,θεμελιώνουν την κοινωνία και το έθνος.
Ο φόβος που ανέφερα πρίν είναι γενικά μια άλλη λέξη κλειδί που εξηγεί την αντιπάθεια για τους αστυνομικούς σ' όλα τα μήκη και πλάτη του πλανήτη . Ο αστυνομικός όπως και νάναι πάντοτε βγαίνει κερδισμένος: όταν δεν παρανομείς φοβούμενος τις συνέπειες ,σε ελέγχει απόλυτα κρατώντας σε σκλαβο του, δεμένο χειροπόδαρα μ' ενα αόρατο σκοινί. Όταν πάλι παρανομείς ,ζεις με το φόβο της ημέρας που ο αστυνομικός θα σε βάλει στο χέρι ασκώντας πάνω σου μια θεσμοθετημένη βία. Επιπροσθέτως ζεις και με εναν τρίτο φόβο : μήπως , ξεπερνώντας τα 'δικαιολογημένα' όρια της εξουσίας του, σε βλάψει ,επειδή π.χ δεν του άρεσε η φάτσα σου, ακόμα κι αν ήσουν απόλυτα νομοταγής.
Οι αστυνομικοί εδω - όσο κι αν σιγά σιγά ο τόπος εκμοντερνίζεται και μερικά πράγματα έπαψαν να γίνονται φόρα παρτίδα ,ενω η εξουσία αρχίζει να αφαιρείται απ' αυτούς που είναι κατώτεροι σε αξιώματα - μπορούν να εισπράττουν τα ποσοστά τους απο μικρά και μεγάλα μαγαζιά κάθε πρώτη του μηνός, να σπρώχνουν μέσω μεσαζώντων ναρκωτικά κονομώντας χοντρά ( συλλαμβάνοντας για τα μάτια του κόσμου πότε πότε μερικούς απ'τους ίδιους τους τους πελάτες) , να ανακαλύπτουν μικροπαρανομίες παντού και να τσεπώνουν μικροποσά εκβιάζοντας. Μερικοί απ' αυτούς, σε περιοχές επιρροής τους, μπορούν να τρώνε και να πίνουν τζάμπα οπουδήποτε θελήσουν ή να καβαντζώνουν ρούχα και πράγματα απο πάγκους χωρίς να πληρώσουν.
Εντούτοις , ο κόσμος αυτών που ασκούν την εξουσία και αυτών που την υπόκεινται δεν είναι πάντοτε αγεφύρωτος, και οι ίδιοι λόγοι που προκαλούν μίσος και αντιπάθεια κάλλιστα μπορούν να μεταβληθούν σε αιτίες ...συμπάθειας που οδηγούν σ' εναν ιδιότυπο συμβιβασμό των δύο πλευρών προς το κοινό συμφέρον . Ο αστυνομικός εδώ είναι μεν εκείνος που σου στερεί την ελευθερία της παρανομίας , είναι όμως ταυτόχρονα κι εκείνος που σε απαλλάσει απ 'την αμείλικτη αυστηρότητα των νόμων και το αναπότρεπτο της επιβολής τους. Παρανομώντας εδώ ξέρεις πως ακόμα κι αν σε πιάσουν στα πράσα , μπορείς στις περισσότερες των περιπτώσεων να ξεγλυστρήσεις πληρώνοντας. Μετά απ' αυτό ο αστυνομικός απο μπαμπούλας μπορει να μετατραπεί σε φιλαράκι και να πίνετε μαζί μπύρα χασκογελώντας, αρκεί βέβαια να μην είναι υπερβολικά άπληστος!